On the nature of civilisation

The so-called "inclusive society" can logically end in nothing other than barbarity. Civilisation is, by definition, a process of exclusion. To be - and to remain - civilised, a society must exclude that which is not civilised. That which is, to the contrary, barbaric. This is not to say that an exclusive society cannot be barbaric; a barbaric community may well exclude that which is civilised (the Islamic State is a prime example).

But an inclusive society will always end up in a barbaric state, because it cannot exclude barbarism. Exclusivity is not a guarantee of civilisation, but it is a condition for the existence of civilisation.

Batavieren Podcast: de Amerika Special

Gisteren was ik te gast bij de Batavieren Podcast van Zlata Brouwer en Sander van Luit, en hebben we het gehad over de zege van Donald Trump-- en over zowel de oorzaken als de gevolgen daarvan. Het gesprek is hier te beluisteren.

Het enige dat mij spijt is dat ik het gesprek via Skype heb moeten voeren, met een headset die niet geheel meewerkte. In dat kader mijn excuses voor de minder-dan-perfecte geluidskwaliteit aan mijn kant.

Verdeeld Amerika

Als we nu toch eens kijken hoe de stemmen verdeeld zijn, per county, dan valt er toch wel iets op. En het is iets dat bij iedere landelijke verkiezing in de VS opvalt:

1. Het platteland is overwegend conservatief en stemt doorgaans Republikeins. Geographisch gezien is dit het overgrote deel van het land.

2. De steden, echter, zijn meer progressief en daar stemt men doorgaans op de Democraten.

3. Ook democratisch zijn gebieden die een historisch "linkse" cultuur hebben. De kuststrook van Californië, de kuststrook van het uiterste noordwesten, de van oudsher linksige kuststrook in het noordoosten van de Unie, en het bolwerk van agrarisch links in noordoostelijk Minnesota. (Die laatste streek mag men gerust vergelijken met het communistennest in het Oost-Groningsche boerenland.)

4. Tot slot zijn gebieden waar ethnische minderheden geconcentreerd zijn sterk Democratisch. Zie de strook blauwe counties in de zuidelijke staten, van Virginia tot in Oost-Mississippi, en langs de Mississippi-rivier van westelijk Tennessee tot in New Orleans. Dat is exact waar de meeste negers wonen in die staten. Hetzelfde geldt voor het gebied rondom Chicago. De blauwe gebieden lands de grens met Mexico zijn tevens precies de gebieden waar veel Latino-immigranten terecht zijn gekomen, hetgeen ook geldt voor het uiterste zuiden van Florida. Ook Hawaii, eveneens bepaald niet blank, stemt steevast links.

En dit patroon komt iedere verkiezing weer terug. De Verenigde Staten zijn in veel opzichten helemaal niet verenigd, maar juist tot op het bot verdeeld. Saillant detail: in California wordt nu al opgeroepen tot secessie. De linkse progressieven aan de westkust willen niet in "Trumpistan" wonen.

Het is eigenlijk een interessant idee. Als je California in tweeën zou splitsen, en het linkse (zuid)westen zich zou laten afsplitsen... dan ben je opeens een heel grote, altijd linkse staat kwijt... terwijl het blijvende Noordoost-California best rechts is (dus dat is een rechtse staat erbij). Het grappige resultaat zou zijn dat het de herverkiezing van Trump over vier jaar min of meer garandeert. Als ik Trump was zou ik die linkse westkustbewoners gewoon hun zin geven.

Trumpdag

Dit is me toch wel een geweldige omwenteling. Het establishment krijgt nu echt klappen. Eerst Brexit, nu Trump. En de media beweerden in beide gevallen tot het bittere einde (en bitter was het voor die types zeker!) dat het toch ECHT niet mogelijk was

Er blijken dingen mogelijk die talloze mensen voor ondenkbaar hadden gehouden. En niet alleen heeft Trump gewonnen; de Republikeinen hebben ook een meerderheid over in beide huizen van het Congres. Tot slot zal Trump ook nog minstens één rechter tot het hooggerechtshof mogen benoemen. En ja, die zeer linkse Ruth Bader Ginsburg had gezegd op te stappen mocht de Donald president worden. Ze houdt vast geen woord, maar deze dag bewijst dat een mens mag dromen...

Ik durf toe te geven dat er momenten zijn geweest dat ik serieus twijfelde. Maar ik zag maanden geleden al de kans dat Trump het zou worden; al direct na het eerste debat. De media gaven hem toen nog maar 1% kans. Nogmaals: het ondenkbare bleek het onafwendbare. Dit belooft nog veel voor de toekomst. Als Trump ook maar de helft van zijn plannen waar kan maken mag hij in de geschiedenisboeken als de man die Amerika heeft gered.

Ik wens iedereen een voortreffelijke Trumpdag!

The free market

When I speak about the free market, it's important that you know I'm thinking of an actual market. I'm not talking stock brokers and central bankers here. I mean small shops run by families. I mean a real marketplace, where fresh fruits and vegetables are bought and sold without government thugs getting in on the deal. I mean large guildhalls filled with a lot of tiny stalls, where there's something to be found for all of us, and at a decent price to boot.

I don't mean big glass skyscrapers. I don't mean oily men in expensive suits who live above the clouds and never think of the folk down here. Those things have nothing to do with freedom. Those men don't even know what a marketplace looks like.

When I speak about the free market, I mean the real deal.

Historisch revisionisme bij de BBC

De BBC doet mee aan absurd historisch revisionisme. In hun (niet-bepaald-)historische serie ‘The Hollow Crown’—een bewerking van een aantal historische werken van Shakespeare—zal de rol van Margaretha van Anjou gespeeld worden door Sophie Okonedo: een zwarte vrouw van Nigeriaansche komaf. Voor de helderheid: Margaretha van Anjou was de nicht van Karel VII van Frankrijk, en als vrouw van Hendrik VI was zij de koningin van Engeland. Zij was in realiteit een blanke, Europeesche vrouw.

Dit staaltje geschiedvervalsing staat natuurlijk niet op zichzelf. Neen; cultuurmarxisten janken al tijden over “representatie” van zwarten in historische boeken, films en series. Het feit dat er in Europa vóór de tweede helft van de vorige eeuw gewoon vrijwel geen negers aanwezig waren wordt door deze types botweg genegeerd.

Een feit dat voor de cultuurmarxisten al even onverteerbaar blijkt is dat de rijke, succesvolle landen van deze aarde precies de landen zijn die historisch bevolkt zijn door blanke mensen. Let wel: het is niet zo dat hun huidskleur een garantie is voor hun succes. Het is boven alles de superieure cultuur van het Westen die aan de wortel ligt van het Europeesche succesverhaal, en als de blanke Europeaan een minderwaardige cultuur had ontwikkeld of omarmd zou hij dat succes nooit hebben geboekt. Wij Europeanen hebben echter een superieure cultuur ontwikkeld, en om die reden is de geschiedenis van deze wereld vrijwel geheel door blanken aangejaagd. Andere volkeren zijn meegenomen in het kielzog van het Westen. Het waren geen Afrikaansche schepen die onze kusten bereikten, maar juist omgekeerd. Enkel het Westen heeft een ontwikkelingsniveau bereikt dat haar bevolking in staat stelde om de rest van de wereld in kaart te brengen.

De cultuurmarxisten, die het Westen haten en onze cultuur ten onrechte de schuld geven van al het onheil in de wereld (het tegendeel is waar), kunnen dit niet verkroppen. Hun “oplossing”? Blanke personen hun aanspraak op dat succes ontnemen, door succesvolle blanken in boeken, films en series af te schilderen alsof het zwarten waren. Hoe modern! Hoe gelijkwaardig!

Hoe absurd.

Hoe walgelijk.

Hoe kenmerkend voor dit intens gecorrumpeerde tijdsgewricht.

De BBC, een staatsbedrijf bestuurd door linkse ambtenaren, gaat er graag in mee. Dit vrijwel communistische bolwerk van oikophobie en blanke zelfhaat kruipt gráág voor ongeneeslijk infantiele jankbekjes. Dat het een valstrik is kan of wil men niet inzien. Want besef: die beroepshuilebalken, met hun “gelijke vertegenwoordiging”, hebben eerst jaren lopen miepen over het feit dat fantasy-boeken en -series (die vaak spelen in een wereld die doet denken aan middeleeuws Europa) “te blank zijn”, want “in een fantasiewereld kunnen in de middeleeuwen toch ook gewoon negers voorkomen, ook al waren die er niet in het echte middeleeuwse Europa?”

(De notie dat negers, moslims en Aziaten ook gewoon fantasy-boeken kunnen schrijven die zich afspelen in een fantasie-versie van Afrika, het Midden-Oosten of Azië is voor deze cultuurmarxisten te ingewikkeld. Of beter gezegd: ze hebben het daar liever niet over. Die boeken worden immers ook al geschreven, door creatieve en intelligente mensen over de hele wereld, die wel iets beters te doen hebben dan huilen over hun zogenaamd achtergestelde positie. Dat willen de cultuurmarxisten gewoon niet waar hebben. Hun doel is namelijk niet om gelijkheid te scheppen, maar enkel om Europeanen de grond in te boren.)

Enfin; op dit punt kregen die beroepsklagers en “racisme!”-roepers dus steeds meer hun zin. Zie het feit dat in de verfilmingen van veel boeken en stripboeken we steeds vaker zien dat oorspronkelijk blanke personages zonder enige zinnige reden worden afgebeeld als negers. (Nogmaals: ze hadden ook hun eigen verhalen kunnen schrijven, hun eigen helden kunnen bedenken… maar dat was helemaal niet het doel. Deze mensen zijn niet pro-zwart, maar anti-blank. Niet pro-gelijkheid, maar anti-Westers.)

En toen zij eenmaal hun zin hadden gekregen, en zonder enig echt werk doch met veel krokodilletraantjes een flink aantal blanke personages van een revisionistisch donker kleurtje hadden voorzien, wat deden zij toen? Kalmeerden de jankertjes en gingen ze normaal doen? Natuurlijk niet. Integendeel: ze begonnen hun bizarre eisen van “gelijke vertegenwoordiging” ook op te dringen aan daadwerkelijk historische boeken, films en series. Dat betekent dus: ze eisen nu letterlijk geschiedvervalsing. Ze eisen dat daadwerkelijke blanke mensen, die echt hebben bestaan, in strijd met de werkelijkheid worden afgebeeld alsof het negers waren.

Waarom? Je zou toch gewoon eens zelf een serie kunnen gaan maken over bestaande zwarte mensen die grootse dingen hebben gedaan? Ik zou een historische serie over het leven van Frederick Douglass wel kijken. (Om maar eens iemand te noemen.) Maar dat zou het doel voorbij schieten. De bedoeling is niet om zwarten gelijk te behandelen, maar om de prestaties van blanken te ‘kapen’, en te doen alsof die prestaties door niet-blanken zijn geleverd. Lekker lui parasiteren, en tegelijkertijd natuurlijk blijven janken over hoe wreed men in het verleden zou zijn uitgebuit door ‘de blanke man’. (Terwijl men geniet van alle geneugten van de moderne wereld, die vrijwel zonder uitzondering door blanken in de wereld zijn gebracht.)

Dit soort geschiedvervalsing is het automatische gevolg van toegeven aan linkse ratten die een Kulturkampf tegen onze beschaving voeren. Ze beginnen met het schijnargument “maar in een fantasie-versie van middeleeuws Europa…” — en uiteindelijk gaan ze alsnog de echtegeschiedenis vervalsen. Dat was vanaf het begin hun doel. En de BBC geeft daaraan zonder morren toe. Werkt er zelfs gretig aan mee. Dat is niets minder dan collaboratie met een doodsvijand.

Het is een hellend vlak, en we rollen er op deze manier razendsnel vanaf— recht de afgrond in. We geven die huilende etters een millimeter, en ze nemen al snel een kilometer. Zodra je ook maar een beetje toegeeft hebben ze je. Dat is hoe het cultuurmarxisme werkt: als een kanker die groeit in een gezond lichaam. Het begint met één cel, en uiteindelijk is het overal uitgezaaid en maakt het je dood. Cultuurmarxisme is het culturele equivalent van kanker, en moet net zo ongenadig bestreden worden.

De enige oplossing is dan ook: blijf volharden. Gewoon iedere concessie weigeren, en nooit je eigen visie als schrijver of regisseur compromitteren om zeikertjes te behagen. Een kankercel moet vernietigd worden zodra deze zich aandient. Nooit afwachten, nooit tolerant zijn. Maak de kanker dood, want anders maakt de kanker jou dood.

Atheïstische geschiedvervalsing

Eerder deze maand is een nieuw epistel verschenen in een lange reeks van werken die we zouden kunnen beschrijven als atheïstische apologieën. Dat wil zeggen: schrijfsels die het atheïsme verdedigen en bepleiten, en doorgaans religie aanvallen. Atheïsme is tegenwoordig hip, en voor het eerst in de geschiedenis verschijnen dit soort atheïstische apologieën dan ook op grote schaal. Voor het eerst in de geschiedenis vindt het atheïsme relatief breed draagvlak onder de bevolking (in de Westersche wereld, althans).

Het opvallende is nu juist dat het eerder deze maand uitgebrachte boek—genaamd Battling The Gods—als centrale stelling heeft dat atheïsme in de oudheid óók al zo’n breed draagvlak genoot, en dat een gepostuleerde atheïstische traditie in Hellas en Rome min of meer is uitgeroeid door het “onverdraagzame” Christendom.

Laat ik er geen doekjes om winden: dat is klinkklare onzin. Er klopt geen snars van. En daarin kunnen wij meteen het grote probleem ontwaren dat voortdurend kleeft aan de atheïstische beweging: het gaat om personen die beweren dat zij (religieus) “dogma” willen bestrijden en de harde feiten als uitgangspunt nemen… maar dat is niet wat zij eigenlijk doen. Zij zijn dogmatisch op hun eigen manier, en zijn ook niet vies van geschiedsvervalsing om de historische rol van het atheïsme even wat mooier te doen lijken dan deze daadwerkelijk was.