De Republiek Amsterdam - een bevrijding voor de rest van het land

Je kan heel veel zeggen over de monarchie in Nederland. Ik ben te Katholiek om ketterse monarchen enthousiast toe te juichen, en het liefst zag ik het Heilige Roomsche Rijk vandaag nog herboren worden - met de Nederlanden erbinnen. En ja, ik zag de Oranjes hoe dan ook liever als Stadhouders (hun historische rol) dan als zelfverklaarde monarchen (een titel waar ze geen aanspraak op hebben). Maar dan wel als Stadhouders van soevereine gewesten, zoals vroeger.

Dit betekent dan ook geenszins dat ik de linkse republikeinen van deze tijd sympathiek vind. Een goede republiek is een aristocratische republiek. Een linkse volksrepubliek is het ergste dat er is. Dat is echter precies wat de linksige republikeinen willen. En de rode Amsterdammers voorop. Dat blijkt wel: ieder jaar weer zijn er weer commentatoren uit Pyongyang aan de Amstel die Koningsdag willen afschaffen. Liefst stichtte dat volk direct de republiek (en dan eigenlijk graag meteen de communistische heilstaat, natuurlijk).

Ik steun dat van harte. Laat Amsterdam gewoon een republiek worden. Het Paleis op de Dam wordt weer het Stadhuis op de Dam, alle monarchisten en conservatieve rechtsmensen moeten de rode stad(staat) meteen verlaten, en een comité apparatjiks kan aan het werk om een nieuwe grondwet te pennen. Komt vast iets met "eerlijk delen" in te staan. Fijn zo. Veel plezier, jongens en meisjes (en leden van de 186 andere hypothetische geslachten die daar ongetwijfeld erkend zullen worden).

Wel eerst even de balans opmaken, natuurlijk.

Het linkse Amsterdam is altijd voor massa-immigratie geweest, dus alle immigranten (wat zeg ik, alle niet-aangepaste allochtonen) uit heel Nederland worden in de Republiek Amsterdam gedumpt. Het linkse Amsterdam is altijd voor borrow-and-spend geweest, dus de staatsschuld van heel Nederland is eveneens voor Amsterdam. Die linkse fratsen hebben ons genoeg gekost, over de decennia berekend, dus dat is niet meer dan billijk. Het linkse Amsterdam is altijd tegen streng straffen geweest, dus alle gevaarlijke gekken uit alle gesloten inrichting en alle draaideurcriminelen uit heel het land: ook daarheen. Weet je, laten we het nog netter maken: alle leden en sympathisanten van alle linkse organisaties in heel Nederland worden naar Amsterdam gestuurd. Dan zijn die waar ze willen zijn, tenslotte. Een super-linkse, multi-culturele Republiek Amsterdam.

De rest van Nederland is dan - ik schat het ruw - zo'n twee millioen overtollige mensen kwijt (linksen en allochtonen) en heeft dus mooi weer ruimte om te leven. Het Koninkrijk der Nederlanden heeft ook geen staatsschuld meer, heeft geen linkse partijen of organisaties meer, en bouwt een vijftig meter hoge muur om heel Amsterdam heen. Met wachttorens. Op iedere poging die muur te beklimmen zal een spervuur het antwoord zijn. Het omringende water wordt met zeemijnen gevuld, en daarbuiten wordt voortdurend gepatrouilleerd.

De Republiek Amsterdam. Geniet ervan! Ja, het is jammer van die mooie grachtenpanden, maar het Rijksmuseum halen we toch eerst leeg. Progressief links heeft tenslotte niets op met de kunst van dode blanke mannen uit een imperialistisch verleden. In ruil daarvoor krijgt Amsterdam alle moderne kunst uit heel Nederland. Zijn we daar ook mooi vanaf.

De terugkeer van de traditie

Het wordt steeds duidelijker dat traditie het levensbloed is van iedere cultuur. Traditie verbindt ons met ons verleden, en beeldt op talloze veelzijdige en levendige manieren uit wie wij eigenlijk zijn, waar wij vandaan komen en - daarom - ook waarheen wij op weg zijn.

Progressieven zijn reflexmatig tegen 'conservatisme', en willen iedereen losweken van 'de verkrampte dwang der gewoonte'. Dat is in de meeste gevallen vast goed bedoeld (ik meen dat oprecht), maar het leidt tot een cultuur zonder wortels. Losgeslagen mensen die niet weten wie ze zijn, of waar ze voor staan. Verbonden met niets, en vervuld met niets dan onbehaaglijke leegte. Dat is niet houdbaar, want een vacuüm zal niet stabiel bestaan. Wat er gebeurt is simpel: andere tradities springen in om de leegte op te vullen.

Met andere woorden: de opmars van de islam in het Westen moet en mag niet los gezien worden van de ontkerstening en de steeds verder toenemende agitatie tegen al onze traditionele waarden en gebruiken. Om die reden is het zo belangrijk dat wij onze aloude feestdagen handhaven. Dat wij Zwarte Piet behouden, het paasvuur ongemoeid laten branden, en vuurwerk afsteken om het nieuwe jaar in te luiden.

Wij moeten onze tradities hooghouden, zonder excuus of compromis. En minstens net zo belangrijk: wij moeten de tradities van anderen hier niet omarmen. Islamitische feestdagen horen hier niet erkend te worden, bijvoorbeeld. Hun gebruiken en gewoonten horen - wanneer die niet passen bij die van ons - subiet te verdwijnen. 's Lands wijs, 's lands eer, tenslotte.

Gelukkig begint dit besef te groeien. Er komt een omslag aan, hoewel het momentum nog enige tijd zal moeten opbouwen. De sneeuwbal rolt, en later deze eeuw zal de Traditie als een lawine de excessen van de Moderniteit wegvagen.