donderdag 4 december 2014

Per aspera ad astra


Dit is echt een filmpje dat iedereen wel even zou mogen bekijken. De belofte van de ruimtevaart, in crica drie minuten. Het hele gevoel van de science-fiction van halverwege de vorige eeuw wordt hier heel knap samengevat. En dat gevoel missen we vandaag de dag nogal, helaas.

Geconfronteerd met de irritaties van de dag, en soms stuitende domheid van sommige mensen anno nu, kan de toekomst soms troosteloos op ons overkomen. Maar de werkelijkheid is anders; de lange termijn biedt een perspectief dat alle schaduwen van het heden in een oogwenk achter ons laat wegvallen.

We vergeten dat pessimisme vandaag de dag 'en vogue' is; we vergeten dat we niet zo lang geleden nog durfden te dromen van een toekomst waarin de mens - als een moderne Prometheus gedreven door het vuur der kennis - zichzelf de hemel in zou lanceren om nieuwe werelden te gaan ontdekken.

Carl Sagan was een profeet van de 'Space Age'. Hij voorzag een mensheid die nieuwe koloniën zou stichten, voorbij de aarde. De laatste decennia lijken we die droom vergeten te zijn. NASA heeft tegenwoordig niet eens meer de capaciteit om een mens de ruimte in te lanceren.

Maar er is hoop. Commerciële partijen, geleid door visionaire ondernemers die groot zijn geworden met de boeken van Heinlein en Asimov, zijn hun eigen ruimtevaartprogramma's begonnen. Voor het eerst in jaren lonkt de ruimte weer, en strekt de toekomst zich weer hoopvol voor ons uit.

Deze geweldige korte film, met voice-over van Sagan, illustreert de mentaliteit van het toekomstoptimisme perfect. Weg met de zwartgallige voorspellingen van kommer en kwel! Ook wanneer het even tegenzit, zal iedere beproeving uiteindelijk een les zijn waar we sterker, beter en wijzer van worden.