Er zijn dus mensen die niet geloven in grondeigendom. Ik bedoel niet keiharde socialisten die privaat eigendom totaal verwerpen. Die heb je ook, en het zijn dwazen, maar daar gaat het het nu even niet om. Ik heb het over mensen die wel geloven in privé-eigendom... behalve als het om grond gaat. "Want de aarde is van ons allemaal." Of zoiets.
Dat bestaat dus. En het is doodeng. Je eigen leven is vanzelfsprekend je meest fundamentele eigendom. Je lichaam en geest. Maar je geest zetelt in je lichaam, en je lichaam moet ergens verblijven. Ergens op aarde. Dus ons op één na belangrijkste bezit is: leefruimte. Het maakt niet uit of je die ruimte in eigendom hebt of huurt; ook als huurder steun je op het feit dat er een verhuurder is. Een eigenaar van de lap grond waar jouw woonruimte op staat.
Het eigendomsrecht op grond is simpelweg de basis van de beschaving. Het is het verschil tussen nomaden die moeten leven van de jacht en beschavingen die het land leren bewerken. Het is geen toeval dat landbouw, veeteelt, het idee van eigendomsrechten en het vermogen om te schrijven en een cultuur op te richten allemaal nauw verbonden zijn. Eigendomsrechten, en vooral eigendomsrechten aangaande grond, zijn het fundament van de beschaving.
