Een goed plan: hef de failliete staat Illinois gewoon op

De Amerikaansche staat Illinois is feitelijk bankroet. Erger dan bankroet: diep in de schulden, en bovendien ook nog eens onbestuurbaar geworden door corruptie en incompetentie binnen de overheid. Niet bepaald een verrassing: de Democratische partij heeft in Illinois al decennia de alleenheerschappij, en dat heeft geleid tot ernstig machtsmisbruik.

John Kass van de Chicago Tribune heeft echter een oplossing: gewoon de hele staat opheffen. Niet zeuren; zonder gemiep een einde aan maken en in stukken knippen.

De column van Kass bevat lekker satirische elementen, maar het voorstel is te goed om niet serieus te nemen. Het enige dat je eraan hoeft te veranderen is dat Chicago gewoon een soort linkse stadstaat moet worden. De politieke elite daar heeft alle problemen om te beginnen veroorzaakt, dus die moeten de verantwoordelijkheid ook dragen. Men moet gewoon stukken van Illinois afknippen totdat enkel Chicago overblijft... met de problemen en de overheidsschuld en de criminaliteit (die daar heel hoog is, terwijl de wapenwetten er al heel lang heel streng zijn...)

Opvallend genoeg zijn de mensen in de regio het daar ook mee eens: op het plan van Kass komen onverwacht veel positieve reacties binnen, maar wat opvalt is dat reacties uit Wisconsin één duidelijk punt van kritiek hebben. Deze staat zou Chicago en omstreken moeten 'overnemen', en de inwoners van Wisconsin hebben daar geen zin in. "Wie wil die stad in godsnaam hebben?"

Gelijk hebben ze. Laat Chicago maar over aan de Democraten die zowel die stad als de staat hebben verpest. De rest van Illinois kan dan worden overgenomen door de buurstaten, die vast beter zorgen voor de gebieden in kwestie. Zoals ik al eerder schreef over Californië: terminaal links georiënteerde gebieden moeten worden afgescheiden en aan hun lot worden overgelaten. Enkel wanneer ze andere gebieden niet meer kunnen uitzuigen, leren ze om eens op eigen benen te staan. Meestal is het dan snel afgelopen met de socialistische illusies.

Patriots and Tyrants

Robert E. Lee was the foremost general of the Confederate forces in their desperate war for independence from northern tyranny, which sought to illegally subdue them by armed might after they had chosen to separate themselves from the central government in Washington DC. His words, quoted above, are a clear indication of his character and his motives. In a time when Abraham Lincoln is often (wrongfully) regarded as a heroic figure, and the Southern secession is (equally incorrectly) viewed as evil and treasonous, we should take some time to explore Lee's reasons for supporting Virginia in its secession and opposing Lincoln in his war of conquest.

General Lee, an educated man, knew very well the shape of history— and he tried his best to fight in the name of his sovereign state, Virginia; defending it against the despotic ambitions of Lincoln and his centralist ilk. The victory of the northern aggressors, in their war against the southern states that peacefully and lawfully seceded, remains a great tragedy. That war destroyed the last bastions of honour and aristocracy in North America, thus sealing the fate of the United States. Rather than saving the Union, Abraham Lincoln and his butchers destroyed it, and put a centralist colossus in its place. This was their plan from the outset, and fighting that depraved ambition was the South's foremost reason to secede in the first place. (Anyone who claims that it was primarily about slavery is either wholly ignorant or wholly evil.)

Everything Lee predicted has come true, and the United States are fated to perish— at least in their current form. Observe that I write "their form", because the states ought to be referred to in the plural. But nowadays, we all too often hear "the United States is" rather than "the United States are". That, too, is the legacy of northern aggression and centralism. And it is exactly that unitary, centralist moloch that will ultimately perish. One may hope that one day, there will again be sovereign and voluntarily united states, once more capable of bringing something worthwhile into this world.

Until that day comes, we should do our best to remember the courage and honour of general Lee, in a world where uneducated scoundrels are tearing down the statues that were once put up the memorialise him and his fellow heroes of independence.